مقررات لازم ‌الاجرا در طراحی و ساخت ساختمان‌ های بلند و بررسی پایداری آن ‌ها

در ساختمان ‌های بلند قوانین طراحی ساخت ‌و ساز به‌ دلیل اهمیت پایداری آن‌ ها تا حدودی متفاوت از ساختمان ‌های معمولی و کم ارتفاع می ‌باشد. این قوانین شامل موارد زیر است:

• هنگام طراحی باید فاصله قانونی ساختمان از خیابان یا پیاده ‌رو در نظر گرفته شود. زیرا این سازه ‌ها مانع از رسیدن نور خورشید به فضاهای عمومی و خصوصی و خیابان ‌ها می ‌شوند.
• خود ساختمان ‌های بلند برای جلوگیری از حوادث ناگوار مانند تخریب یک ساختمان و تأثیر آن بر ساختمان کناری باید فواصل مناسبی با هم داشته باشند.
• ساخت این ساختمان‌ های بلند نباید از نظر زیبایی و شهرسازی جلوی دید مناظر طبیعی را بگیرند.
• موارد فنی و مهندسی زیر قبل از طراحی و اجرا برای پایداری ساختمان های بلند باید مورد بررسی قرار بگیرند:

1. مکان ‌یابی ساختمان ‌های بلند
2. دور بودن از محل گسل ‌های لرزه ‌خیز
3. نفوذ ناپذیری و مقاومت كافي خاك محل احداث
4. دور بودن از حريم خطوط انتقال برق
5. دور بودن از حريم مسیل ‌ها

• عدم ايجاد مشكلات زیست ‌محیطی و آلودگي هوا (این نوع سازه‌ ها به دلیل ابعاد بزرگی که دارند می‌ توانند مانند سدی در برابر حرکت هوا عمل کرده و آلودگی هوا را تا حد زیادی افزایش دهند. به‌ همین‌ دلیل ساختمان ‌های بلند بیشتر به شکل باریک و اصطلاحاً مدادی ساخته می ‌شوند.)
• فاصله ساختمان‌ های بلند با ایستگاه‌ های اتوبوس باید حداقل 500 متر و از ایستگاه مترو حداقل 1000 متر باشد. به ‌علاوه نباید درب ورودی آن‌ ها اتصال مستقیم با آزاد راه ‌ها و بزرگراه ‌ها داشته باشند.