ساختمان مسکونی آوینی

این ساختمان  پروژه مسکونی ۸ طبقه ای و کاری از گروه معماران هرم است که شامل ۶ واحد مسکونی، پارکینگ و یک واحد تجاری می شود. در ادامه برای بررسی این ساختمان جالب توجه با رسانه هنر و معماری ساباط همراه باشید.

شناخت زمینه، سایت و طرح

در این پروژه که طراحی آن توسط معماران هرم صورت پذیرفته، موقعیت قرارگیری زمین به گونه ای است که زمین دارای هندسه و جداره های ناهموار با زوایای مختلف است. همچنین هندسه سایت سبب می شود که طراحی این طرح با مشکلات و چالش های بسیاری روبرو شود. سایت پروژه از یک طرف به خیابان اصلی و از طرف دیگر به یک کوچه منتهی می شود.

با توجه به استانداردهای شهرداری و میزان پیش آمدگی در کنار زمین ، چالش اصلی ایجاد طرحی با بالاترین راندمان است. از طرف دیگر ، با توجه به موقعیت مکانی پروژه، که در امتداد خیابان اصلی واقع شده ، موضوع نمادین  بودن طرح نیز مطرح می شود.

روند طراحی

با توجه به محدودیت های پروژه ،پیش از هر چیزی دستیابی به طرحی  با بالاترین کارآیی ممکن در دستور کار قرار گرفته است. از این رو در روند طراحی پروژه، خطوطی بدست آمده که از طریق کنسول ها ایجاد شده اند. در این مرحله، برای شکل گیری خلوص مکانی و دستیابی به هندسه صحیح در طرح ، کنسول ها و نحوه قرارگیری آنها با توجه به فضاهای داخلی تغییر یافته است.

نتیجه این کار دستیابی به طرحی با بالاترین راندمان ممکن است. همین روند ، در مورد حجم بیرونی ساختمان نیز در یک ارتباط دو طرفه بین طرح داخلی و خطوط شهری شکل گرفته است.

حجم کلی ساختمان به یک نوع ارتباط میان داخل و خارج پروژه تبدیل می شود ، شکلی که تحت تأثیر فضا و وقایع داخل ساختمان بوده است ودر عین حال از خطوط شهری و سایت نیز تاثیر می پذیرد.این حجم از یک سو با فضای داخلی و طرح در حال ارتباط است و از طرف دیگر با خطوط شهر هماهنگی خواهد داشت.

مقیاس، بافت و مصالح

برای تأکید بر جنبه نمادین ساختمان ، جزئیاتی برای ایجاد دهانه در نظر گرفته شده است. دهانه ها مانند برش هایی از داخل یک سنگ بزرگ ایجاد شده اند که گویی یک مجسمه در حال شکل گیری است. از این طریق، این پروژه با خطوط حک شده بر روی آن (دهانه ها)، خود را به عنوان یک مجسمه در شهر به نمایش می گذارد.

از طرف دیگر، به دلیل قرارگیری پروژه در فضای باز، دو مقیاس بصری متفاوت، یعنی مقیاس شهری و مقیاس انسانی در طراحی پروژه مورد بررسی قرار گرفته است. برای نشان دادن جزئیات کوچک این مجسمه، یک بافت از سنگ های نامنظم بر روی پروژه بکار برده شده است.

به این ترتیب جنبه نمادنگاري پروژه در هر دو مقياس شهري و انساني نیز انجام شده است. بافت سنگی پروژه  با استفاده از تخته سنگهایی با عرض هاي مختلف (۱۰ ، ۲۰ ، ۳۰ و ۴۰ سانتيمتر) و دارای عمق بر روي يكديگر هستند،  تشكيل شده است.