تحقیق زمین شناسی - منظومه شمسی
- شناسه : 22950
- دسته بندی ها :
- برچسب ها :
1- منظومهٔ شمسی یا سامانهٔ خورشیدی
2- پیدایش
3- کشف
4- موقعیت در فضا
5- همسایهها
6- خورشید
7- نمایی از خورشید و جو آن
8- محیط میانسیارهای
9- منظومهٔ شمسی درونی
10- تیر
11- ناهید
12- زمین
13- بهرام
14- کمربند سیارک
15- سرس
16- شهابوار، شهاب و شهابسنگ
منظومه شمسی از ستارهها، خورشید و هر چیزی که توسط گرانش به این سیستم متصل باشد، تشکیل شده است. اجزای این سیستم شامل سیارههای «عطارد» (Mercury)، «زهره» (Venus)، «زمین» (Earth)، «مریخ» (Mars)، «مشتری» (Jupiter)، «زحل» (Saturn)، «اورانوس» (Uranus) و «نپتون» (Neptune)، سیارات کوتولهای مانند «پلوتون» (Pluto)، دهها قمر و میلیونها سیارک (Asteroids)، دنبالهدارها و شهابسنگها است. فراتر از منظومه شمسی هزاران سیستم سیارهای دیگر که در کهکشان راه شیری در حال چرخش حول ستارههای دیگر هستند کشف و مشاهده شدهاند.
تصور میشود بیش از صدها میلیارد ستاره در کهکشان راه شیری سیستم سیارهای خود را داشته باشند و همچنین کهکشان راه شیری عضوی از 100 میلیارد کهکشان عالم باشد. ویژگی خاص منظومه شمسی این است که سیارات در آن حول ستارهای به نام خورشید میچرخند و چون یکی از این سیارات زمین، محل زندگی ما است؛ این منظومه و شناخت و بررسی آن از اهمیت زیادی برخوردار است.
برای آشنایی بیشتر با مبانی نجوم و کیهانشناسی، میتوانید فیلم آموزش مقدماتی نجوم – نجوم باستان تا کیهان شناسی را مشاهده کنید که توسط فرادرس ارائه شده، لینک این آموزش در ادامه آورده شده است.
نظریاتی که درباره منظومه شمسی ارائه میشود باید قادر به توضیح نظامهای موجود در آن باشد. مهمترین این نظام ها به قرار زیر میباشند:
خورشید به تنهایی بیش از 99.8 درصد از جرم منظومه شمسی را به خود اختصاص داده،
تمام سیارات منظومه شمسی در مدارهای بیضی شکل در یک جهت به دور خورشید گردش کرده و تمام مدارها عملاً در یک صفحه قرار میگیرند.
سیارات در همان جهت گردش به دور خورشید حول محورشان میچرخند (در میان سیارات منظومه شمسی اورانوس و زهره بر خلاف جهت گردش به دور خورشید، حول محور خود میچرخند)، جهت گردش اغلب اقمار سیارات نیز همانند خود سیارات است.
فاصله بین سیارات دارای نظم خاصی است که از قانون باد (قانون باد، یک سری عددی است که با فواصل نسبی سیارات از خورشید رابطه نزدیکی دارد) پیروی میکند و سیارات به دو گروه مختلف تقسیم میشوند: 1. گروه داخلی شامل سیارات کوچک (عطارد، زهره، زمین و مریخ) 2. گروه بیرونی شامل سیارات بزرگ (مشتری، ناهید، اورانوس و نپتون)، که به سیارات اصلی شهرت دارند.
علیرغم تجمع جرم در خورشید، بخش اصلی ممان زاویهای منظومه شمسی در سیارات آن مجتمع گردیده است.