مراحل اجرای سقف کاذب خود ایستا

در این مطلب از سازه برتر مراحل اجرای سقف کاذب خود ایستا را بصورت گام به گام توضیح خواهیم داد. اجرای سقف کاذب خود ایستا شامل 8 مرحله می باشد و وسایل و ابزار مورد استفاده آن مشابه سقف های کاذب یکپارچه است.

.

2- اجرای سازه تراز باربر: به وسیله ریسمان رنگ پاش ، خط تراز سقف کاذب بر روی دیوار مشخص می شود. سازه U (به عنوان سازه تراز باربر) در محل خود به وسیله عامل اتصال مناسب و در فواصل معین که در ادامه توضیح داده شده ، به دیوار زمینه متصل می گردد: ‏در صورتی که دیوار زمینه بنایی باشد، عامل اتصال مناسب براس سقف کاذب کناف پیچ و رول پلاک بوده و فاصله عوامل اتصال حداکثر 30 ‏سانتیمتر می باشد و در صورتی که دیوار زمینه دیوار خشک باشد ، عامل اتصال مناسب دو عدد پیچ FN ‏بوده و فاصله عوامل اتصال حداکثر 60 سانتیمتر می باشد. نکات فنی: در صورتی که دهانه سقف کاذب از 2.25 ‏ متر کمتر باشد ، فواصل عوامل اتصال فوق را می توان دو برابر نمود. ‏فاصله اولین عامل اتصال از انتهای سازه تراز نباید از 10 ‏سانتیمتر بیشتر باشد. ‏در صورت بنایی بودن دیوار پیرامونی ، سازه تراز پس از نازک کاری و بر روی پوشش نهایی گچ دیوار اجرا می شود. همچنین، باید نوار چسب جدا کننده کناف در حد فاصل سازه تراز و دیوار قرار گیرد. ‏در صورت نیاز به عایق بندی صوتی سقف ، قبل از نصب سازه تراز، نوار فوم (یا دو ردیف خمیر درزبند) بر جان آن اجرا می شود. عدم رعایت جزئیات اخیر، سهم زیادی در نقصان عملکرد صوتی ساختار خواهد داشت.

.

3- اجرای سازه های سقفی: سازه های  c ‏( سازه باربر سقف کاذب کناف ) در درون سازه های تراز قرار می گیرند. نشیمن گاه سازه های باربر روی بال سازه تراز باید حداقل  30 ‏میلیمتر باشد. فاصله این سازه ها بنا به نوع پوشش کاری می تواند 40 ‏یا 60 سانتیمتر باشد. بسته به عملکرد مورد نظر، ممکن است سازه ها به صورت تک یا دوتایی اجرا شوند. نکات فنی: در صورتی که به عایق بندی صوتی سقف کاذب کناف نیاز باشد ، قبل از نصب سازه های سقفی ابتدا و انتهای کار، نوار فوم (یا دو ردیف خمیر درزبند) بر روی جان آن ها اجرا می شود. عدم رعایت جزئیات اخیر، سهم زیادی در نقصان عملکرد صوتی ساختار خواهد داشت. چنانچه اعضای پیرامونی سقف کاذب از جنس مصالح توپر باشد (مانند دیوار بنایی)، سازه های سقفی ابتدا و انتهای کار با استفاده از پیچ و رول پلاک به اعضای مذکور متصل می گردند. در صورتی که اعضای پیرامونی سقف کناف از جنس مصالح مجوف باشد (مانند دیوار خشک)، سازه های سقفی ابتدا و انتهای کار با استفاده از مهارهای ویژه اعضای توخالی (یا پیچ FN ‏در صورت وجود استاد در محل اتصال) به اعضای مذکور متصل می گردند. در هر دو حالت فوق الذکر، عوامل اتصال در فواصل حداکثر 0‏6 سانتیمتر به اعضای پیرامونی متصل می شود. توجه شود که فاصله اولین عامل اتصال از انتهای سازه نباید از 10 ‏سانتیمتر بیشتر باشد. ‏برای سهولت جایگیری سازه های سقفی در سازه تراز ، می توان سازه های سقفی را 5 ‏میلیمتر کوتاهتر از دهانه سقف برید.

.

4- اجرای بازشوها: بازشوهایی نظیر دریچه های بازدید، خروجی های تهویه و چراغ های توکار در سقف های کاذب به راحتی اجرا می شوند. در اجرای بازشوها، این موارد باید در نظر گرفته شوند: برای ایجاد یک بازشو در سقف کاذب ، استفاده از تمهیدات مناسب جهت حفظ استحکام ، یکپارچگی و ایستایی ساختار ضروری است. قاعده کلی کار بر این است که چنانچه اجرای بازشو موجب قطع سازه های سقفی شود، باید از سازه های کمکی برای حفظ یکپارچگی و ایستایی ساختار استفاده نمود. ‏جهت نصب ادوات نفودی نظیر روشنایی های سقفی توکار، در نظر گرفتن حداقل فضای تاسیساتی پشت سقف کاذب برای جا سازی این ادوات ضروری است. چنانچه وزن ادواتی نظیر روشنایی ها از میزان مجاز بیشتر باشد، استفاده از آویز های کمکی برای حفظ ایستایی ساختار ضروری خواهد بود.

.

5- نصب لایه عایق: در صورت نیاز، نصب لایه عایق در فضای خالی پشت سقف کاذب صورت می گیرد. اجرای این لایه باید به نحوی باشد که شکاف ، درز و یا فاصله خالی یبن قطعات عایق وجودنداشه باشد . همچنین، اصول حصیرچینی در نصب لایه عایق باید رعایت شود.

.

6- نصب صفحات: در این بخش صرفا به برخی از اصول نصب صفحات روکش دار گچی ( پانل کناف ) اشاره ‏شده ‏است. جهت کسب اطلاعات تکمیلی، به دفترچه ی دستور العمل برش، نصب، درزگیری و آماده ‏سازی صفحات روکش دار گچی مراجعه شود : ‏برای دستیابی به حداکثر استحکام در ساختار، باید صفحات گچی ( پانل کناف ) به نحوی نصب شوند که راستای طولی آن ها (لبه های کارخآنه ای) عمود بر راستای سازه ها قرار گیرد. در این حالت، همواره ‏لبه های برش خورده ‏در محل سازه ‏ها قرار می گیرند. ‏اتصال صفحات گچی به زیر سازی ، به وسیله پیچ مخصوص کناف و با استفاده ‏از دستگاه ‏پیچ زن قابل تنظیم صورت می گیرد. پیچ مورد مصرف برای نصب پنل کناف باید به نحوی انتخاب شود که پس از عبور از لایه های پوششی، حداقل 10 ‏میلیمتر در سازه ‏زیرین نیز نفود کند. ‏فاصله مجاز اجرای پیچ ها بر روی صفحات گچی 17 ‏سانتیمتر می باشد. در ساختار های دو لایه، فاصله مجاز اجرای پیچ ها در لایه اول را می توآن حداکثر تا سه برابر ( 50 ‏سانتیمتر) افزایش داد، مشروط بر این که لایه دوم (لایه پوششی نهایی) در همان روز نصب شود. برای پوشش کاری با صفحات با ضخامت 20 ‏میلیمتر و بیشتر ، اجرای پیچ ها در لایه اول را می توان حداکثر تا دو برابر ( 30 ‏سانتیمتر) افزایش داد. نکات فنی: نصب صفحات سقف کاذب کناف باید از وسط سقف آغاز و به حاشه ها ختم شود. همچنین می توان نصب صفحات را از یک کنج آغاز نموده و در هر دو امتداد طولی و عرضی، به طور همگن پوش کاری را ادامه داد. عدم رعایت جزییات اخیر موجب ایجاد ترک بر اثر خیز سقف کاذب خواهد شد. ‏در کلیه ساختار های تک لایه و چند لایه، پانل ها باید به صورت حصیرچین اجرا شوند. برای این منظور، فاصله دو درز باید حداقل 40 ‏ساتیمتر درنظر گرفته شود. عدم رعایت اصول حصیرچینی و امتداد یافتن درز ها در طول یکدیگر، موجب تضعیف ساختار و همچنین ایجاد ترک در محل درز ها می شود. ‏در صورت اجرای سازه های سقفی به صورت دوتایی، صفحات باید به هر دو سازه اتصال یابند (توسط پیچ هایی که به صورت زیگ زاگ اجرا می شوند). در صورت نصب نوار محافظ بال در ساختار دارای کد حریق از بالا، از صفحه گچی مقاوم در برابر حریق به ضخامت 24 ‏میلیمتر و به پهنای حداقل 120 ‏میلیمتر استفاده می شود. برای نصب نوار مذکور بر روی بال سازه های سقفی، پیچ ها باید به صورت زیگ زاگ و در فواصل 24 ‏سانتیمتر اجرا شوند. در صورت نصب لایه گسترده محافظ در ساختار دارای کد حریق از بالا، از صفحه گچی مقاوم در برابر حریق به ضخامت 12-15 ‏میلیمتر استفاده می شود. برای نصب لایه مذکور نیازی به اتصال پیچی نبوده، لیکن اجرای صفحات باید به نحوی باشد که شکاف، درز و یا فاصله خالی میان آن ها و میان صفحات و عناصر پیرامونی وجود نداشته باشد. همچنین، لبه های برش خورده باید در محل سازه های سقفی قرار گیرند. ‏صفحات گچی را باید با به کارگیری اتصالات لغزشی (مآنند ایجاد اتصال با خط سایه یا ترن فیکس) از عناصری که جنس آن ها گچ نمی باشد (به ویژه در ستون ها) و همچنین از عناصری که حرارت زیاد تولید می کنند (نظیر روشنایی های بزرگ با لامپ های رشته ای)، جدا نمود. عدم رعایت جزئیات اخیر، موجب ایجاد ترک در اطراف چنین عناصری در سقف کاذب کناف می شود.

.

7- اجرای درز انقطاع: در سقف های پیوسته کاذب با طول زیاد، باید درز انقطاع ایجاد نمود. به طور معمول برای فواصل حداکثر هر 14 ‏متر در امتداد طولی سقف های پیوسته کاذب ، درز انقطاع در نظر گرفته می شود. همچنین، در محل هایی که یک سقف کاذب باریک بر اثر شکست دیوار ایجاد می شود ( نظیر محل تقاطع دو راهرو یا فصل مشترک یک سقف کاذب باریک با یک سقف کاذب وسیع )، باید درز انقطاع ایجاد نمود. به طور کلی درزهای انقطاع ( که درز کنترل نیز نامیده می شوند ) برای ایجاد هماهنگی میان ساختار سقف کاذب و جابجایی های سازه اصلی بنا در نظر گرفته می شوند. برای اجرای این گونه درزها، روش های زیر در دسترس می باشد: ‏اجرای اتصالات کشویی لغزان در ساختار سقف کاذب که غالبا در ساختار های دارای کد حریق مورد استفاده قرار می گیرند. ‏استفاده از سازه درز انقطاع: طیف گسترده ای از این نوع سازه ها (به تناسب نوع کاربرد) در بازار وجود دارد. برخی سازه های درز انقطاع به صورت ورق خم شده V  ‏شکل بوده و برخی به صورت ترکیبی از آلومینیوم و لاستیک می باشند که به صورت روکار یا توکار توسط پیچ به ساختار متصل می گردند.

.

8- درزگیری و آماده سازی: پس از تکمیل ساختار سقف کاذب کناف ، درزگیری و آماده سازی سطح صفحات برای پذیرش پوشش نهایی (نظیر رنگ) انجام می شود. جهت درزگیری و آماده سازی صفحات، به دفترچه دستور العمل برش، نصب، درزگیری و آماده سازی صفحات روکش دار گچی رجوع شود. تذکر: در ساختار های چند لایه ای که دارای عملکرد صوتی و یا دارای کد حریق می باشند، درزگیری لایه های زیرین با بتونه درزگیر کناف الزامی است. استفاده از نوار درزگیر برای درزگیری لایه های زیرین ضرورت ندارد.

.

تمهیدات ویژه: در صورت نیاز به اجرای سقف های کاذب با دهانه یبش از مقادیر مجاز مندرج در بند اول، می توان از عناصر باربر میانی (مانند شاسی کشی و یا ایجاد کتیبه باربر) استفاده ‏نمود. در محل هایی که یک سقف کاذب باریک بر اثر شکست دیوار ایجاد می شود (نظیر محل تقاطع دو راهرو یا فصل مشترک یک سقف کاذب باریک با یک سقف کاذب وسیع)، با توجه به اجرای درز انقطاع و تفکیک سازه ای ساختار، باید از عناصر سازه ای کمکی (مانند ایجاد پل با استفاده از مقاطع فولادی) استفاده نمود.

.

سازه برتر

.

اجرای سقف کناف | سقف کاذب کناف

مجموعه تصاویر دکوراسیون داخلی

انواع سقف های مورد استفاده در صنعت ساختمان

از زمان های گذشته تا کنون سقف یکی از ابزارهای پوششی برای جلوگیری از ورود نور، باد، باران و برف به داخل خانه بوده است. علاوه بر این موارد از سقف برای یکپارچه سازی و هماهنگی بین ستون ها و تیرها استفاده می شود که مقاومت سازه را افزایش می دهد. اما در مناطق گوناگون با توجه به شرایط آب و هوایی از انواع سقف ها استفاده می شود که هر یک مزایای خود را نسبت به سایر موارد دارد.

مشاهده مطلب انواع سقف در صنعت ساختمان