معماری شهر ـ آلدو رُسی

آلدو رُسی در کتاب معماری شهر تلاش کرد وجهه کارکردی شهر را پس بزند و شهر را در معنای زندگی جمعی، تاریخ جمعی و واقعیت برامده از اجتماعی شدن شهر مورد بازبینی قرار دهد. او در کتاب معماری شهر، شهر را در دو معنای متفاوت تفسیر کرد؛ شهری که به مثابه یک ابژه ی غول آسای انسانْ ساخت دیده می شود که در طول زمان آرام آرام به رشد خود ادامه می دهد و شهر به مثابه مصنوعاتی که هر کدام با تاریخ و فرمهای خودشان مستند و متمایز می شوند.

.

او همچنین به کیفیتهای ویژه و متفاوت درون شهر همچون شاخصه های فرمیْ فضایی و اجتماعی اشاره می کند که تحت تاثیر زمان و مکان شکل گرفته اند. از طرف دیگر مکان یا locus برای رُسی اهمیت خاصی دارد که در رابطه ی بین یک لوکیشن مشخص و ساختمانی که درون آن تعریف می شود شکل می گیرد، بر این مدار مکان هم وجهی تکین و منحصر به فرد دارد و هم بعدی جهان شمول. در یک چنین صورت بندی ای مصنوعات شهری فردیت خود را از مکانشان بدست می آورند.

.

برای مثال او فضای متعالی transcendent مذهب کاتولیک را مثال می اورد که در فضای بشدت همگن آن، به موازات انکه شاهد نوعی از منحصر به فردی بودگی هستیم، به سبب رخداد یک رویداد ویژه، با تنوع بی نهایتی از دلایل پس زمینه ای مواجهه می شویم که سبب ساز ان رخداد ویژه شده اند.

.

نهایتا رُسی بر پروسه ی تکامل شهر متمرکز می شود و بر این نکته تاکید می گذارد که چگونه نیروهای مختلف متبلور درون شهر به تغییرات متفاوت منجر می شوند و کارکردهای متفاوتی برای شهر رقم می زنند. کارکردهایی که به موازات هم اقتصادی و سیاسی اند و هم می توانند از طبایع متضاد دیگری در شهر رسوب کرده باشند و به خاطره شهر شکل دهند چرا که خاطره شهر آگاهی شهر است و به کنش عقلانی شهر می انجامد.

.

معماری شهر ـ آلدو رُسی

منبع : اتووود

اخبار عمرانی

اخبار نظام مهندسی