سنگ گرانیت - سازه برتر



گرانیت,انواع سنگ های ساختمانی,سنگ ساختمانی

سنگ گرانیت

تمام سنگ هایی که منشا درونی یا آتشفشانی دارند و باید توسط دستگاه های سخت بر فرآوری شوند در بازار به "گرانیت" معروف هستند. گرانیت سنگی است بسیار سخت، محکم، با دوام، خشن و جلاپذیر، با درجه سختی پنج تا هفت و دارای مقاومت فشاری بالا در برابر هوازدگی، دارای تنوع رنگ و مقاوم در برابر یخبندان.

جرم حجمی متوسط در گرانیت حدود 6/2 تن بر متر مکعب است. مقاومت فشاری آن بین یکصد تا سیصد مگا پاسکال است و جذب آب آن معمولا به یک درصد نمی رسد. تخلخل آن بسیار کم و در برابر آتش مقاومت خوبی از خود نشان می دهد ولی چنانچه در همین حالت آب به آن برسد به شدت آسیب می بیند. از لحـاظ ظاهری بیشتر بافت یکان و یکدستی دارند و بیشتر به رنگ خاکستری یافت می شوند ولی در رنگ های دیگری مانند صورتی به علت وجود فلدسپات ها دیده می شوند.

سنگ گرانیت به علت سختی زیاد تا چندین سال قبل، قابل بهره برداری و استحصال به صورت پلاک نبود، ولی با پیشرفت علم مواد و بحث تکنولوژی الماسه و به کار گیری آن در این صنعت، مصرف این سنگ نیز رواج چشم گیری یافته است.

بهترین استفاده از گرانیت موقعی است که بخواهیم از مقاومت بالای این سنگ در مقابل فشار و گرما و وسرما و سایش استفاده کنیم. مثلا به عنون کیوبیک و در ابعاد 10*10*10 و یا ابعاد کوچکتر و بزرگتر در حجم بسیار بالایی به عنوان سنگفرش در کشورهایی که تفاوت حداقل و حداکثر دمای بسیار زیادی دارند، استفاده می شود. در کشور نروژ سطح خیابان های زیادی از سنگ گرانیت کیوبیک پوشش داده شده است و یا استفاده از این سنگ به عنوان جدول و پله خارجی (البته با سطح غیر صاف) در فضای خارجی بسیار رایج است.

.

در فضای داخلی هم استفاده از گرانیت در کف و بدنه به علت طول عمر بسیار بالا و مقاومت خوب در مقابل سایش قابل استفاده است. البته این مزایا برای ساختمان های اداری و عمومی و یا در ساختمانهای خصوصی در قسمت های عمومی بیشترین تطابق را دارد.

باید توجه داشت که در کاربرد گرانیت در فضاهای داخلی، بحث گرم سرد بودن رنگ و مسائلی از این قبیل که بسیار مورد توجه معماران و طراحان است، مهم و تاثیر گذار است.

.

در کنار محاسن ذکر شده نقایص یا معایبی هم بر گرانیت وارد است که به آنها می پردازیم.

مشخصاتی که باعث انتخاب یک سنگ از نگاه یک طراح است دو وجه کلی دارد، یکی "مد" و دیگری زیبایی شناسی و ترکیبات آن، در حال حاضر سنگ گرانیت مد نیست ولی هستند معمارانی که از آن در قالب های مورد نظرشان استفاده می نمایند. با این توضیـح مختصر به بررسی گرانیت در فضاهای مخـتلف می پردازیم.

.

گرانیت در نما:

از آنجا که نمای ساختمان به خصوص در شهرهای بزرگ در ارتباط مستقیم با تغییرات جوی و آلودگی هاست یکی از بهترین انتخاب ها گرانیت است. در مواقعی که سنگ گرانیت با رنگ روشن در نما کار شود آب برف و باران جذب شده توسط سنگ گرانیت نما تا چند روز سنگ را دو رنگ کرده و نما به صورت لکه لکه دیده می شود. علت این پدیده جذب آب در قسمت هایی از سنگ و از دست دادن آب در قسمت های دیگر سنگ است که این موضوع در سنگ های تیره اتفاق نمی افتد.

.

سنگ گرانیت به علت سخت بودن و کم بودن خلل و فرج آن و جذب آب بسیار کم، دوغاب را به خوبی جذب نمی کند و به همین علت معمولا چسبندگی کافی بین سنگ و دوغاب به وجود نـمی آید. این موضوع باعث افتـادن سنگ های گرانیت در نما می شود. این اشکال گرانیت با بستن و مهار کردن سنگ گرانیت تا قسمت زیادی برطرف می شود. چنانچه این کار با چاک دادن سنگ و بستن آن با سیم گالوانیزه قبل از دوغاب ریزی انجام گیرد "اسکوپ" نامیده می شود. روش دیگر آن " نصب خشک" است که جزئیات متفاوتی دارد و امروزه بسیار رایج است.

در حال حاضر در ایران استفاده از گرانیت برای نما نسبت به سال های قبل از مد افتاده و استفاده از آن به صورت های جدید کاربرد دارد ولی از منظر زیبایی شناسی ترکیبی، کمـاکان بسـیاری از معـماران از آن استـفاده می کنند. در این مورد خلاقیت معماران حرف اول را می زند.

.

سنگ گرانیت برای کف فضای خارجی:

سنگ گرانیت برای کف فضاهای باز به صورت ساب خورده کمتر استفاده می شود. چرا که این سنگ در این حالت بسیار لیز است و در صورت خیس شدن خطرناک میشود. استفاده از این سنگ در فضاهای خارجی مثل کف پیاده رو و خیابان و محوطه نیز به صورت ساب خورده اصلا پیشنهاد نمی شود. ولی به صورت سطح نا صاف (تیشه ای، بوشهمر، فلیم شده، نسابیده) بسیار رایج است. استفاده از این سنگ به صورتی که سطح زبر و ناصافی داشته باشد یکی از اصلی ترین کاربردهای گرانیت است.

. همینطور استفاده از این سنگ جهت ساخت کلیه مصنوعات سنگی، نیمکت و مجسمه ها، برای نصب در فضای باز نیز رایج است. در مناطق سردسیری که عمق یخ زدگی از حد معمول بیشتر است و جاده های کوهستانی و همینطور مناطقی که آبریز زیاد و بالطبع احتمال یخ زدگی وجود دارد استفاده از سنگ کیوبیک گرانیت با شرایط و جزئیات استاندارد آن بیشتر می شود.

.

برای نصب سنگ کیوبیک باید خاک کاملا کوبیده شود تا در آینده نشت نکند و سپس زهکشی کاملی جهت جمع آوری آب ها پس از رد شدن از سنگ انجام شود: مثل یک استادیوم چمن کاری شده که در موقع بارش بتوان آب را از سطح جمع کرده و از زیر هدایت کرد. پس از زه کشی باید سنگ کیوبیک به صورت خشکه کار شود و در چیدن آن دقت لازم انجام گیرد تا قطعات سنگ کاملا در کنار هم چفت شوند. پس از آن لازم است این سطح کار شده کامپکت شود و در نهایت درزهای بین سنگها با ماسه و مقدار کمی سیمان پر شود. در این صورت این سطح سنگ شده کاملا قابل استفاده برای شرایط یخ زدگی و جاده های کوهستانی خواهد بود.

.

در ضمن پیاده روی بر روی این سنگ از لحاظ پزشکی مثل پیاده روی در جنگل و کوهستان بسیار مفید است. خیابان معروف شانزه لیزه در فرانسه سال هاست که چنین سطحی را به خود می بیند.

استفاده از سنگ گرانیت برای کف پله که باید مقاومت زیادی در مقابل سایش و ضربه داشته باشد یکی از بهترین پیشنهاد ها است ولی متاسفانه گاهی دیده می شود که سنگ دو سانتی متری گرانیت را برای پله انتخاب کرده، قسمتی از آن را که جلوی سنگ پله دیده می شود، با یک سنگ دو سانتی متری دیگر می چسبانند که به اصطلاح به آن " دوبل کردن" می گویند.

.

این عمل (دوبل کردن) از لحاظ فنی مشکلات متعددی دارد. این دو سنگ به هم چسبیده شده به مرور زمان از هم جدا شده و ظاهر نازیبایی ایجاد می کنند. در ضمن قسمت جلویی سنگ کف پله که معمولا حدود سه سانتی متر از پیشانی پله بیرون می زند، بسیار مستعد شکستن است.

پیشنهاد می شود یا حداقل از یک سنگ سه سانتی متری استفاده شود و یا این که سنگ سه یا چهار سانتی متری را دوبل کنیم و با مفتول این دو قسمت را به هم بچسبانیم.

.

تغییر رنگ گرانیت:

بحث دیگری که در مورد گرانیت ها گفته می شود، موضوع تغییر رنگ آن هاست که در بحث هوازدگی در سنگ به این موضوع خواهیم پرداخت ولی اجمالا می توان گفت به جز بعضی از گرانیت ها مثل سبز پیرانشهر که هوازدگی در آن ها منجر به تغییر رنگ از سبـز به زرد می شود فرآیند هوازدگی در سنگ ها عمومی است و تقریبا گرانیت ها در این زمینه کمتر دچار می شوند. بعضی از گرانیت ها دارای اکسیدها و سولفورهای آهن هستند که در این سولفورها در مجاورت هوا، روی سطح گرانیت با اکسیژن هوا وارد واکنش شده و و از ظرفیتی به ظرفیت دیگر و یا سولفور اکسید شده، به هیدروکسید تبدیل می شود.

.

بعضا این واکنش شیمیایی گاهی با تغییر رنگ همراه است که در این مورد گرما و رطوبت می تواند همانند یک کاتالیزور به سرعت این واکنش که منجر به تغییر رنگ می شود کمک کند، لذا یک سنگ گرانیت مستعد تغییر رنگ در شرایط مختلف، بسته به این که در مجاورت نور زیاد (نمای جنوبی) یا نور کم (نمای شمالی) و یا فضای داخلی به دور از آفتاب و یا در منطقه شرجی پر رطوبت و یا خشک و سرد قرار گیرد در مدت زمان های متفاوتی دچار تغییر رنگ می شود.

.

گرانیت خارجی:

امروزه میزان استفاده از گرانیت های خارجی به دلیل مسائل اقتصادی به سرعت در حال افزایش است. ملبی که به عنوان عیب گرانیت های خارجی به خصوص گرانیت چینی گفته می شود این است که این سنگ ها رنگ شده هستند و به مرور زمان رنگ خود را از دست می دهند. این ادعا در مورد همه سنگ های گرانیت چینی صادق نیست و صرفا دو یا سه نمونه سنگ رنگ شده چینی وارد ایـران شده است که مشخص هم هست و بقیه فرقی با سنگ های ما ندارد ولی بعضی از سنگ های مشکی توسط بعضی از فروشندگان با واکس مشکی سنگ، مشکی تر می شوند.

.

این سنگ ها را می توان با ریختن آب گرم بر روی سنگ و چند بار ایجاد اصطکاک روی آن تست کرد. چنانچه این آب گرم تیره شد مشخص می شود که سنگ رنگ شده است. هنگام برش سنگ با دستگاه های فرز آبی هم، سنـگ های رنگ شـده خود را لو می دهند و معـمولا آب برگشـتی حاصـل از برش را رنگی می کنند. ولی سنگ های طبیعی فقط آب را مقداری کدر می کنند که با فرونشستن ذرات آن آب دوباره صاف می شد.

سنگ گرانیت

منبع : سنگ ملل

اخبار عمرانی

اخبار نظام مهندسی